در روز مادر، 1946، یک پسر بچه چهار ساله می‌خواست برای مادربزرگش آهنگ ویژه‌ای بخواند. او آن را تمرین کرده و اکنون آماده بود؛ اما همه بزرگ‌ترهای اتاق می‌خندیدند و حرف می‌زدند و هیچ کس به او توجه نمی‌کرد.

سرانجام بابی زیمرمن پایش را روی زمین می‌زد تا اینکه همه بزرگ‌ترها دیگر صحبت نکردند. "اگر همه در این اتاق ساکت بمانند، من برای مادربزرگم آواز می‌خوانم. من قصد دارم آواز، صبح یکشنبه را بخوانم" وقتی کار او تمام شد، بزرگ‌ترها برای پسر کوچک کف زدند و او را تشویق کردند؛ بنابراین بابی تصمیم گرفت آهنگ دیگری را که می‌دانست بخواند؛ تشویق نزدیکان وی بیشتر بود؛ و بابی تشویق آنها را دوست داشت.

شصت و شش سال بعد، در سال 2012، رئیس‌جمهور باراک اوباما مدال آزادی را به بابی زیمرمن اهدا کرد. در آن زمان، او به نام باب دیلن شناخته می‌شد. مدال آزادی بالاترین جایزه‌ای است که به افرادی که سرباز نیستند تعلق می‌گیرد. پسر کوچک الآن به یکی از مشهورترین خوانندگان و ترانه‌سرایان جهان تبدیل شده بود.

رئیس‌جمهور گفت: "در تاریخ موسیقی آمریکایی، غول بزرگی مثل باب وجود ندارد. او هنوز در حال تعقیب آن صدا است و هنوز در جستجوی اندکی حقیقت است و باید بگویم که من واقعاً طرفدار واقعی‌اش هستم. " چگونه رابرت آلن زیمرمن، باب دیلن شد؟ باب دیلن واقعی کیست؟ او مجموعه‌ای از خیلی چیزهاست. خواننده، ترانه‌سرا، بازیگر، نویسنده و فیلم‌ساز. باب دیلن همچنین یکی از خاص‌ترین افراد در جهان است. برخلاف بسیاری از افراد مشهور، او می‌خواهد آنچه را که در خودش مخفی کرده را حفظ کند.